عنوان
پایان نامه آماده رشته مهندسی کشاورزی با گرایش زراعت
چکیده: جو یک گیاه زراعی مهم است که در مقایسه با سایر گیاهان زراعی در نواحی نیمه خشک به کمبود آب سازگاری پیدا کرده است. تنش خشکی آخر فصل یکی از عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان زراعی از جمله جو در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. به منظور بررسی واکنش ارقام جو زمستانه و بینابین به تنش خشکی آخر فصل آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با 15 رقم لاین و دو شاهد در دو محیط آبیاری کامل و تنش خشکی آخر فصل (بعد از گرده افشانی) به صورت جدا گانه در سه تکرار اجرا گردیده و کلیه عملیات تهیه زمین و مراقبت های زراعی برای هر دو آزمایش بطور یکسان اعمال گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی آخر فصل نسبت به شرایط نرمال، صفات ارتفاع بوته، زمان تا رسیدگی، طول دوره پر شدن دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه را به ترتیب 11% ، 3% ، 12% ، 9% ، 10% ، 22 % و 17% کاهش داد. کاهش عملکرد ناشی از تنش خشکی آخر فصل بین 200 تا 1600 کیلو گرم در هکتار بین ارقام مورد بررسی متغیر بود و بطور متوسط 800 کیلوگرم کاهش عملکرد دانه را نشان دادند. رقم 14 با متوسط عملکرد دانه 88/5 تن در شرایط نرمال و 3/5 تن در شریط تنش نسبت به سایر لاین ها برتری نشان داد. رقم 14 در شرایط تنش نسبت به ارقام شاهد ماکویی و CB-74-2 بترتیب 38 و 20% افزایش عملکرد نشان داد. ارزیابی ارقام با استفاده از شاخص های مختلف تحمل نشان داد که رقم 14 از تحمل به خشکی بالاتری نسبت به بقیه برخوردار است و ارقام 2و15 نیز لاین های برتر بودند. همبستگی مثبت و معنی دار شاخص های MP، GMP، STI و HARM با عملکرد دانه در شرایط نرمال و تنش نشان داد که این شاخص ها می توانند جهت شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی و پر محصول برای هر دو شرایط محیطی بکار روند.
واژه های کلیدی: جو، تنش خشکی، شاخص های تحمل به خشکی
فهرست مطالب:
فرمت فایل: DOC word (قابل ویرایش) تعداد صفحات: 85